อยู่ผิดที่ ผิดเวลา

คราวที่แล้วเขียนถึงประเด็น ‘เก่งหรือเฮง’ ดีกว่ากัน คนที่เฮงนั้น ไม่จำเป็นต้องเก่งก็ได้ แต่ถ้าเก่งด้วย ก็จะประสบความสำเร็จในระยะยาว

ฝรั่งก็เชื่อในเรื่องเฮงเช่นเดียวกัน แต่เรียกว่า ‘Luck Factor’

คนที่เฮงนั้นคือคนที่อยู่ถูกที่ถูกเวลา แต่คนเก่งที่ไม่เฮงล่ะ ก็อยู่ผิดที่ผิดเวลาสิครับ เราจะเห็นคนเก่งจำนวนมากแป้ก ไปได้ไม่ไกล ทั้งๆ ที่เป็นคนเก่งมากๆ

คำตอบก็อย่างที่บอกไว้ข้างบน ก็คือ ผิดที่ผิดเวลา

คนเก่งไม่ควรทำงานอยู่บริษัทแบบไหน

คำแนะนำก็คือ อย่าทำงานกับบริษัทครอบครัว ยกเว้นว่าจะเป็นธุรกิจที่มีศักยภาพ และไม่ได้คิดจะอยู่ไปนานๆ

เหตุผลก็เพราะว่าธุรกิจครอบครัวนั้น ชื่อก็บอกชัดแล้วว่าเป็นธุรกิจครอบครัว ตำแหน่งสำคัญๆ สงวนไว้ให้คนในครอบครัวเท่านั้น ดังนั้นหากจะเริ่มต้นทำงานในบริษัทแบบธุรกิจครอบครัว ถามตัวเองเลยว่าคิดจะอยู่บริษัทนี้นานแค่ไหน และอยู่เพื่ออะไร

ถ้าร่วมก่อสร้างธุรกิจมากับเถ้าแก่ แล้วเกิดความผูกพันกับเถ้าแก่ ก็โอเคนะครับ แต่ก็ต้องยอมรับว่าเมื่อลูกเถ้าแก่ โตขึ้น เถ้าแก่ส่งไปเรียนต่าง-ประเทศ เมื่อกลับมาแล้วเถ้าแก่ก็ต้องโปรโมทลูกชายให้ดูแลธุรกิจของตนเองแน่นอน เมื่อถึงวันนั้น คุณจะทำอย่างไร เพราะขุนพลของเถ้าแก่ไม่ใช่ขุนพลของลูกเถ้าแก่ เมื่ออาเสี่ยขึ้นมาบริหารธุรกิจเต็มตัวเมื่อไหร่ เสี่ยก็ต้องสร้างทีมงานของตนเองขึ้นมา ซึ่งย่อมไม่ใช่นำคนรุ่นอามาเป็นลูกน้องตนเองแน่นอน เพราะต่อให้เสี่ยเก่งแค่ไหนอาๆ ซึ่งเป็นลูกน้องพ่อก็ยังมองอาเสี่ยเป็นเด็กๆอยู่นั่นเอง

อนาคตของท่านจะอยู่ตรงไหน ยิ่งหากเวลาที่เสี่ยกลับมาเป็นใหญ่แล้ว คนเก่งรุ่นอาอยู่ในวัย 50 นิดๆ ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่น่าจะป็นซีอีโอแล้ว แต่อาจต้องกระเด็นจากบริษัทที่ทำงานมานานหลายทศวรรษ

ดังนั้นตัดสินใจให้ดี อย่าถูกบล็อกเพราะอยู่ผิดที่ ผิดเวลา ไม่งั้นจะเสียใจตอนแก่!!!